Objectives: This study aims to determine the reasons for not being able to accesstreatment of chronic hepatitis C (CHC) for patients who are followed up withouttreatment and to serve as a resource for future studies to be conducted to findsolutions.Materials and Methods: The study was planned as a multi-center observationalstudy. Universities, training and research hospitals, and public hospitals from differentregions, most of which are members of the Association to Combat Viral Hepatitis- Academic Camp, participated in the study. The reasons for untreated follow-up ofCHC patients followed up without treatment were investigated. Patients who werehepatitis C virus (HCV) RNA negative, who had sustained viral response, and whohad been receiving treatment were excluded from the study. Results: Two hundred and ninety patients diagnosed with CHC and followed upwithout treatment were reviewed in detail. The median age was 58 (23-87) years, thenumber of female patients was 157 (54%); 241 patients were genotype 1 (83%), 12patients were genotype 2, 3 and 4 (4%), 37 patients were of unidentified genotypes(13%); 174 patients (60%) were treatment-naïve; and 14 patients (12%) out of thetreatment-experienced patients were partial responders, 41 of them (36%) werenon-responders, and 58 of them (51%) were relapsers. The most common reasonsfor untreated follow-ups were as follows: co-morbidity (28%), discontinuation ofIFN treatment due to side effect/intolerance, or other IFN-related causes such aspatient s refusal of treatment due to fear of side effects (25%), Health PracticeCommuniqué (HPC) (14%), lower fibrosis stage (F 0/1) (5%), and problem of access todrugs (3%). Gender-wise, the majority of the patients who did not use IFN and whohad comorbidities were female (58% (n/total n=42/73) and 54% (n/total n=44/82,respectively). Five of the 8 patients who had drug access problems were male. Drugaccess problems due to HPC and other causes were in similar percentages in bothsexes. Conclusion: The most common reasons for CHC patients not getting treatmentwere found to be comorbidities, incompliance with HPC, and IFN-related reasons.The high percentage of patients who cannot be treated with IFN because of sideeffects and comorbidities suggests that new treatment regimes without IFN arenecessary, and it is clear that the patient group defined in HPC should be reassessed.
Amaç: Bu çalışmada, tedavisiz izlenen kronik hepatit C (KHC) hastalarının, tedavisizkalma nedenlerinin ortaya konması ve ileriye dönük çözüm önerilerinin oluşturulmasıamaçlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Çalışma çok merkezli, gözlemsel çalışma olarak planlandı.Viral Hepatitle Savaşım Derneği-Akademik Kamp üyesi olan merkezlerinçoğunluğunu oluşturduğu farklı bölgelerden üniversite, eğitim araştırma ve devlethastaneleri çalışmaya katıldı. Tedavisiz izlenen KHC hastalarının tedavisiz izlemnedenleri irdelendi. Hepatit C virüsü (HCV) RNA negatif olan, kalıcı viral yanıtıbulunan ve tedavi almakta olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Bulgular: KHC tanısı olup tedavisiz izlenen 290 hasta ayrıntılı olarak incelendi.Ortanca yaş 58 (23-87), kadın sayısı 157 (%54); 241 hasta genotip 1 (%83), 12 hastagenotip 2, 3 ve 4 (%4), genotipi belirtilmeyen 37 (%13); 174 hasta (%60) naiv; tedavideneyimlilerden 14ü (%12) kısmi yanıtlı, 41i (%36) yanıtsız, 58i (%51) relapser idi.Hastaların en sık tedavisiz izlenme nedenleri sırasıyla: komorbidite (%28), yan etki/ intolerans nedeniyle İFN tedavisinin bırakılması ya da yan etki korkusu nedeniylehastanın tedaviyi reddi gibi İFN ilişkili diğer nedenler (%25), Sağlık Uygulama Tebliği(SUT) (%14), düşük fibrozis evresi (F 0/1) (%5), ve ilaç temini problemiydi (%3).Cinsiyete göre bakıldığında İFN kullanılamayan ve komorbiditesi olan hastalarınçoğunluğunu kadınlar oluşturmaktaydı; sırasıyla %58 (42/73) ve %54 (44/82). İlaçtemini problemi olan 8 hastanın 5i erkekti. SUTa bağlı ilaç temini problemi ve diğernedenler her iki cinsiyette de benzer oranlardaydı. Sonuç: KHC hastalarının tedavi almamalarının en sık nedenleri ko-morbidite,SUTa uygunsuzluk ve İFN ilişkili nedenler olarak saptandı. Yan etki ve komorbiditenedeniyle İFN verilemeyen hastaların oranının yüksekliği, İFNsiz yeni tedavirejimlerinin gerekliliğini ortaya koymakla birlikte, SUTta yeni interferonsuz tedavirejimi uygulanacak hastaların tedavi kriterlerinin belirlenmesi gereklidir.
