Research Information System
International Education Congress, Antalya, Turkey, 17 - 19 November 2022, pp.345-347, (Summary Text)
Yükseköğretimde öğrencilerin not ortalamaları, kurum standartlarını karşılama ve akademik başarı düzeylerini yansıtma açısından önemli bir gösterge olarak kabul edilmektedir. Bu göstergeler, yalnızca işverenler ve aileler için değil, öğrencilerin kendileri için de bir tür kalite kontrolü işlevi görmektedir (Kolevzon, 1981). Ancak son yıllarda üniversitelerde yüksek not almanın giderek kolaylaştığı yönünde artan bir tartışma bulunmaktadır (Jewell, McPherson ve Tieslau, 2013; Sonner, 2000). Bu durum, not enflasyonu olarak tanımlanan olguyu gündeme getirmiştir. Not enflasyonu, aynı performansı gösteren öğrencilerin geçmişe kıyasla daha yüksek notlar alması biçiminde açıklanmaktadır (Birnbaum, 1977). Not enflasyonu, yalnızca öğrencilerin akademik başarılarının ölçülmesini zorlaştırmakla kalmamakta; aynı zamanda işverenlerin, lisansüstü programların ve ailelerin not ortalamalarına duyduğu güveni de sarsmaktadır. Ayrıca, öğrencilerin kolay not verilen ders ve bölümleri tercih etmesine (Sabot ve Wakeman-Linn, 1991), başarısız olma korkusunun azalmasına (Wilson, 1999) ve akademik etik anlayışında değişimlere yol açabilmektedir. Üniversiteler arası rekabetin ve öğrenci memnuniyeti odaklı yaklaşımların artmasıyla birlikte, not enflasyonu hem bireysel hem kurumsal düzeyde güvenilirliği tehdit eden çok boyutlu bir sorun haline gelmiştir (Chan, Hao ve Suen, 2007). Bu olgunun anlaşılabilmesi, öğrenci ve öğretim elemanlarının demografik özellikleri, ders seçim örüntüleri ve toplumsal bağlamın etkileşimini kapsamlı biçimde incelemeyi gerektirir (Hu, 2015). Bu araştırmanın amacı, bir devlet üniversitesinde öğretim elemanlarının not enflasyonunu nasıl algıladıklarını ve bu olgunun akademik dürüstlük, öğrenci motivasyonu ve kurumsal güvenilirlik üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır.