Sağlık okuryazarlığı, bireylerin olumlu sağlık sonuçları elde edebilme amacıyla karar verebilmek için sağlık ile ilgili bilgi ve hizmetlere erişim, anlama, değerlendirme ve uygulama yeterliliği olarak tanımlanmaktadır. Düşük sağlık okuryazarlığına sahip bireylerin sağlık hizmeti taleplerinin fazla olduğu, akut veya kronik durumlarda karar verme sürecinde zorlandıkları, tedaviye uyum becerisinin zayıf olduğu, koruyucu sağlık hizmetlerini daha az talep ettikleri, kronik hastalık yönetiminde yetersiz kaldıkları belirtilmektedir. Düşük sağlık okuryazarlığının bireysel etkilerinin yanı sıra, talep edilen sağlık hizmetinin artmasıyla tüketilen kaynaklar, acil durumlarda yetersiz kalınması, mali kayıplar ve sosyal eşitsizlik gibi toplumsal etkileri de bulunmaktadır. Düşük sağlık okuryazarlığı düzeyi pek çok ülkede önemli bir sorundur. Sağlık okuryazarlığı düzeyinin geliştirilmesi gerektiği ortak kabul görmüş olmasına rağmen, düşük sağlık okuryazarlığı düzeyinin tespit edilmesinden sonra sağlık okuryazarlığını geliştirmek kolay olmamaktadır. Bireysel ve toplumsal düzeyde sağlık okuryazarlığının geliştirilmesinde çeşitli uygulama engelleri bulunmaktadır. Sağlık okuryazarlığının geliştirilmesinde toplumda düşük okuryazarlık becerilerine sahip bireylerin bulunması, sağlık materyallerinin anlaşılır olmaması, sağlık profesyonellerinin çoğunlukla toplum tarafından anlaşılmayan tıbbi terimleri sıklıkla kullanması, sağlık eğitimlerinde bilgi düzeyindeki hedeflerin önemsenmesi, kitle iletişim araçları aracılığıyla yayınlanan bilgilerin yeterince sorgulanmadan kabul görmesi, sağlık hizmeti sunumunda yetersiz kültürel duyarlılık gibi çok çeşitli uygulama engelleri karşımıza çıkmaktadır. Sağlık okuryazarlığı düzeyinin artırılması için genel eğitim düzeyinin desteklenmesi, sağlık okuryazarlığının geliştirilmesi amacıyla politikaların oluşturulması, düzenlemeler yapılması ve uygulanması; bu konuda bireylerin ve sağlık profesyonellerinin yanı sıra ilgili bakanlıklar ve yerel yönetimler ile iş dünyası, ilaç üreticileri, medya gibi çok sektörlü bir yaklaşımın benimsenmesi gerekmektedir. Ayrıca düşük sağlık okuryazarlığı olan kişilerin okuma, yazma ve aritmetik becerileri ile sağlıklarını etkili bir şekilde yönetebilmelerini sağlamak için gerekli olan atılganlık gibi özel beceriler geliştirilmelidir. Sağlık okuryazarlığı eğitimi almış hemşirelerin bireylere/hastalara müdahalesiyle oluşabilecek olumsuz sağlık sonuçlarının önemli ölçüde azaltılabileceği düşünülmektedir. Sağlık okuryazarlığı uygulama engellerinin kaldırılması ve sağlık okuryazarlığının geliştirilmesinde uygun müdahalede bulunma sürecinde sağlık hizmeti sunan profesyoneller arasında bireylerle en çok etkileşim halinde bulunan hemşirelerin önemli görevleri bulunmaktadır. Bireylerin eğitiminde sağlık bilgisi kaynağı olarak aktif rol oynayan hemşirelerin eğitici rolü gereği gerçekleştireceği sağlık eğitimleri, bireylerin bilgi, tutum ve davranışa yönelik daha iyi sağlık sonuçlarına ulaşmalarında önemli bir araçtır. Toplumda tüm bireylere yönelik eğitim, danışmanlık, savunuculuk, liderlik ve iletişimci rolleriyle faaliyette bulunan hemşirelerin sağlık okuryazarlığının geliştirilmesi sürecinde 967 bireylerin sağlık okuryazarlığı düzeyinin belirlenmesi, düşük sağlık okuryazarlığı düzeyine sahip bireylere yönelik geliştirme planlarının oluşturulması ve uygulanması, gelişen sağlık bilgileri doğrultusunda topluma yönelik sağlık eğitimi programları ile engellerin kaldırılmasında önemli sorumlulukları bulunmaktadır.