Objectives: Acromegaly, a rare endocrine disorder caused primarily by growth hormone (GH) secreting pituitary adenomas, leads to elevated levels of growth GH and insulin-like growth factor 1 (IGF-1), resulting in systemic complications and ocular manifestations. These include increased corneal thickness, elevated intraocular pressure, retinal changes, and visual field defects. Spectral-domain optical coherence tomography (SD-OCT) enables high-resolution, non-invasive assessment of individual retinal layers. This technique provides a thickness map of the following seven different retinal layers via automatic segmentation: retinal nerve fibre layer (RNFL), ganglion cell layer (GCL), inner plexiform layer (IPL), inner nuclear layer (INL), outer plexiform layer (OPL), outer nuclear layer (ONL), retinal pigment epithelium (RPE). This study employed SD-OCT to evaluate the thickness of seven distinct retinal layers in patients with acromegaly, addressing a gap in the current literature. Materials and Methods: This cross-sectional comparative study included patients with acromegaly and age- and gender-matched healthy controls. Data collected included demographics, treatment modalities, disease activity status (remission vs. non-remission), and IGF-1 levels. A single-blinded ophthalmologist performed OCT. The thickness of seven distinct retinal layers was compared between acromegaly patients and controls. Results: The study included 23 acromegaly patients and 18 healthy controls, with 46 and 36 eyes evaluated, respectively. The acromegaly group exhibited significantly reduced median thicknesses in the RNFL, GCL, IPL, and RPE layers compared to controls (p<0.05), while INL, OPL, and ONL showed no differences. Subgroup analysis revealed that INL thickness was significantly greater in non-remission patients than in those in remission (p=0.022). Conclusion: Retinal layer thinning, particularly in the RNFL, GCL, IPL, and RPE, was observed in acromegaly patients compared to healthy controls.Interestingly, patients with active disease had thicker retinal layers than those in remission, suggesting a role for IGF-1 in these changes. As the first comprehensive evaluation of all seven retinal layers in acromegaly, this study highlights the need for further research to clarify these findings and the impact of IGF-1 on retinal structure.
Amaç: Akromegali, öncelikli olarak büyüme hormonu (BH) salgılayan hipofiz adenomu kaynaklı nadir bir endokrin hastalıktır ve BH ile insülin benzeri büyüme faktörü 1 (IGF-1) seviyelerinin yükselmesine bağlı olarak sistemik komplikasyonlara ve oküler bulgulara yol açar. Bu bulgular arasında kornea kalınlığında artış, intraoküler basınç artışı, retinal değişiklikler ve görme alanı defektleri yer alır. Spektral-domain optik koherens tomografi (SD-OCT), retina tabakalarının yüksek çözünürlüklü, non-invaziv değerlendirmesine olanak tanır. Bu teknikle, otomatik segmentasyon aracılığıyla yedi farklı retina tabakasının kalınlık ölçümü yapılabilir: retinal sinir lifi tabakası (RNFL), ganglion hücre tabakası (GCL), iç pleksiform tabaka (IPL), iç nükleer tabaka (INL), dış pleksiform tabaka (OPL), dış nükleer tabaka (ONL) ve retinal pigment epiteli (RPE). Bu çalışmada, akromegali hastalarında literatürdeki bir boşluğu doldurmak amacıyla, SD-OCT kullanarak, yedi farklı retinal tabakanın kalınlığını değerlendirmek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel karşılaştırmalı çalışmaya, akromegali hastaları ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş sağlıklı kontrol bireyler dahil edilmiştir. Demografik özellikler, tedavi yöntemleri, hastalık aktivite durumu (remisyonda veya değil) ve IGF-1 seviyeleri kaydedildi. Tüm OCT ölçümleri, tek bir oftalmolog tarafından yapılmıştır. Akromegali hastaları ile kontrol grubu arasında yedi farklı retinal katmanın kalınlıkları karşılaştırılmıştır. Bulgular: Çalışmaya 23 akromegali hastası ve 18 sağlıklı kontrol dahil edilmiş; sırasıyla 46 ve 36 göz değerlendirilmiştir. Akromegali grubunda RNFL, GCL, IPL ve RPE katmanlarının medyan kalınlıkları kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak düşük bulunmuştur (p<0,05). INL, OPL ve ONL arasında fark gözlenmemiştir. Akromegali hastaları, remisyonda veya remisyonsuz olarak 2 gruba ayrıldığında, INL kalınlığı, remisyonsuz hastalarda anlamlı derecede daha yüksek bulunmuştur (p=0,022). Sonuç: Akromegali hastalarında RNFL, GCL, IPL ve RPE katmanlarının kontrol grubuna göre inceldiği, ancak aktif hastalık grubunda bu katmanların remisyondaki hastalara kıyasla daha kalın olduğu gözlenmiştir. Bu durum, IGF-1’in retinal değişikliklerdeki rolüne işaret etmektedir. Akromegali hastalarında retinal tabakaların ayrıntılı olarak değerlendirildiği ilk çalışma olan bu araştırma ile IGF-1’in retinal yapı üzerindeki etkisini açıklığa kavuşturmak için ek geniş kapsamlı araştırmalara ihtiyaç vardır.
