Developments in the field of science and technology affect social life and therefore the law. This is because the law is responsible for adapting to these areas where scientific changes are constantly taking place. One of the fields where these changes and developments are expe- rienced is health. Medical intervention methods, tools and equipment used for the diagnosis and treatment of diseases change depending on technological developments. However, these new methods and equip- ment need time to be accepted in medical science and require a suffi- cient amount of practice. In this context, new medical intervention meth- ods do not have a medical standard until such practice is provided and sufficient information is obtained about the risks and benefits of the method. The fact that they do not have a medical standard limits the doc- tor’s freedom to choose the treatment method and requires certain con- ditions for these methods to be used by the physician. In addition, the use of new methods in the treatment of the disease aggravates the doc- tors’ obligation of information. Medical intervention performed without complying with the conditions required for the application of the new medical intervention and the requirements of the obligation to inform is against the law and leads to the liability of the doctor.
Bilim ve teknoloji alanında yaşanan gelişmeler, toplum hayatını ve dolayısıyla hukuku etkilemektedir. Zira hukuk, sürekli bilimsel değişim- lerin yaşandığı bu alanlara uyum sağlamakla görevlidir. Bu değişim ve gelişmelerin yaşandığı alanlardan birisi de sağlıktır. Hastalıkların teşhis ve tedavilerine yönelik tıbbî müdahale yöntemleri, kullanılan araç ve gereçler teknolojik gelişmelere bağlı olarak değişim gösterir. Ancak bu yeni yöntemlerin ve araç gerecin tıp biliminde kabul görmesi için zama- na ihtiyaç vardır ve yeterli miktarda uygulama gerekir. Bu bağlamda, yeni tıbbî müdahale yöntemleri, söz konusu uygulama sağlanarak ve yöntemin riski ile faydaları hakkında yeter derecede bilgi edinilinceye kadar tıbbî standarda sahip olmaz. Tıbbî standarda sahip olmamaları ise hekimin tedavi yöntemini seçme özgürlüğünü kısıtlar ve bu yöntemlerin hekim tarafından kullanılabilmesi belirli şartları gerektirir. Ayrıca yeni yöntemlerin hastalığın tedavisinde kullanılabilmesi, hekimin aydınlatma yükümlülüğünü de ağırlaştırır. Yeni tıbbî müdahalenin uygulanması için ihtiyaç duyulan şartlara ve aydınlatma yükümlülüğünün gereklerine uyulmadan yapılan tıbbî müdahale ise hukuka aykırı nitelik taşır ve he- kimin sorumluluğuna yol açar
