This study aims to identify common research trends by systematically examining the pronunciation studies published in the academic literature of teaching Turkish as a foreign language (TTFL) in terms of method, purpose and findings. In addition, the study also reveals possible research directions in the pronunciation literature of TTFL. Within the scope of this research, which is a qualitative metasynthesis study, a total of 23 studies of different types published in 2012 and onwards were classified in terms of their methodological features, study groups, if any, and the places where they were conducted. The main objectives and findings of the studies were analyzed via content analysis. The results of the study revealed that the pronunciation studies were mostly in the qualitative case study type and were generally carried out in Turkish teaching research and application centers in Turkey with heterogeneous study groups from different nationalities. It was found that most of the studies aimed to reveal common pronunciation errors of Turkish students and identify the sounds they were having difficulty in producing. In addition, studies that offered suggestions for pronunciation teaching and aimed to determine the role and distribution of pronunciation content in self-study or course books were frequently encountered. Analyses into the findings of the studies included in the sample demonstrated that the most commonly reported pronunciation errors were in ı /ɪ̈/, ü /ʏ/, ö /œ/, ç /ʧ/ and ğ graphemes and sounds. In addition, the selected pronunciation studies mostly focused on segmentals, and studies on suprasegmentals were rather limited. Positive results were reported in all of the studies that used certain materials and models in pronunciation teaching. Findings also revealed that limited space was allocated for pronunciation in coursebooks and self-study books.
Bu çalışma, yabancı dil olarak Türkçe öğretimi (YDTÖ) alanyazınında gerçekleştirilen sesletim çalışmalarını yöntem, amaç ve bulgular bakımından sistematik biçimde inceleyerek, yaygın araştırma eğilimlerini belirlemeyi hedeflemektedir. Çalışmada ayrıca, YDTÖ sesletim alanyazınındaki olası araştırma yönelimleri ortaya koyulmaktadır. Nitel bir metasentez çalışması niteliğindeki bu araştırma kapsamında 2012 yılı ve sonrasında yayımlanmış farklı türlerdeki toplam 23 çalışma yöntemsel özellikleri, varsa çalışma grupları ve gerçekleştirildikleri yerler bakımından sınıflandırılmıştır. Çalışmaların temel amaçları ve başlıca bulguları ise içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, sesletim çalışmalarının çoğunlukla nitel durum çalışması türünde olduğu ve genellikle yurtiçindeki Türkçe öğretimi araştırma ve uygulama merkezlerinde, farklı uyruklardan heterojen çalışma gruplarıyla gerçekleştirildiği görülmüştür. Çalışmaların büyük oranda, Türkçe öğrencilerinin yaygın sesletim hatalarını ortaya koyma ve üretiminde zorluk yaşadıkları sesleri tespit etme amacı taşıdığı belirlenmiştir. Ayrıca, sesletim öğretimine yönelik öneriler sunan ve kendi kendine dil öğrenme kitapları ile ders kitaplarında sesletimin yerini ve dağılımını belirleme amacıyla yapılan çalışmalara da rastlanmıştır. Örneklemde yer alan çalışmalarda ulaşılan bulgular incelendiğinde, en sık rapor edilen sesletim hatalarının ı /ɪ̈/, ü /ʏ/, ö /œ/, ç /ʧ/ ve ğ yazı ve sesbirimlerinde yaşandığı sonucuna ulaşılmıştır. Buna ek olarak, seçilen sesletim çalışmalarının çoğunlukla parçalı sesbirimlere odaklandığı, parçalarüstü sesbirimler üzerine yapılan incelemelerin oldukça sınırlı kaldığı belirlenmiştir. Sesletim öğretiminde belirli araç ve modellerden yararlanılan çalışmaların tamamında olumlu sonuçlar rapor edilmiştir. Ders kitaplarında ve kendi kendine çalışma kitaplarında ise sesletime sınırlı ölçüde yer verildiği tespit edilmiştir.
