Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, vol.21, no.50, pp.231-277, 2021 (Peer-Reviewed Journal)
Foster parent is a parent who brings up and undertakes the responsibility of children who
can not be cared for by their biological parents. This research aims to investigate awareness and
viewpoints regarding foster parenting by qualitative case study methodology. Semi-structured
interview form has been used for gathering dataContent analysis has been carried out to
analyze the data. As a result, it is found that participants are not familiar with foster parenting,
and they confuse it with adoption and short-term entertainment of children as guests. Some
participants are found to prefer institutionalized care to foster parenting due to participants’
recognition of possible risks and disadvantages related to foster parenting. Participants’
worries mainly stem from their understanding of “children in need of protection”. Besides,
motivating factors are identified such as willingness to reintegrate children to society, feeling
of empathy and compassion to the children and inability to have/not having a biological child.
In conclusion, when participants’ lack of knowledge and misinformation regarding foster
parenting are considered, awareness-raising activities are recommended.
Koruyucu aile, çeşitli nedenlerle kendi ailesi tarafından bakım ve gözetimi sağlanamayan
çocukların kısa veya uzun süreli bakımlarını devlet denetiminde üstlenen ve onları
yetiştiren aileleri ifade etmektedir. Bu araştırmada koruyucu aile uygulamasının bilinirliği
ve bu uygulamaya yönelik görüşlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda, üniversite
çalışanlarının konuyla ilgili görüşleri nitel araştırma desenlerinden durum çalışması ile
incelenmiştir. Veri toplama aracı olarak yarı-yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır.
Araştırma verileri içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, katılımcıların
bu uygulamadan pek haberdar olmadıkları, koruyucu aileliği evlat edinme veya bir çocuğu
misafir etme gibi durumlarla karıştırdıkları görülmüştür. Aile odaklı hizmetlerin kuruluş
bakımına göre daha verimli olduğuna dikkat çeken araştırmalar bulunmasına ve ülkemizde
de aile odaklı hizmet modellerine öncelik verilmesine rağmen, bazı katılımcılar koruyucu aile
yanında bakımın muhtemel dezavantaj ve riskleri bulunduğuna inanmaktadırlar ve bu nedenle
devlet kontrolündeki kuruluş bakımının (çocuk evleri, çocuk evleri sitesi vb.) daha iyi bir
seçenek olduğunu ifade etmişlerdir. Katılımcıların koruyucu aile ile ilgili endişelerinin başında
korunmaya ihtiyaç duyan çocuklarla ilgili olumsuz düşünceleri yatmaktadır. Diğer taraftan,
çocukları topluma kazandırma arzusu, onlara karşı hissedilen merhamet ve empati duyguları ve
çocuk sahibi olamama/olmama gibi durumların katılımcıları koruyucu aile olmak hususunda
motive edici faktörler olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, katılımcıların genel olarak sahip
oldukları eksik ve yanlış bilgiler göz önünde bulundurulduğunda, koruyucu aile uygulamasına
yönelik bilinçlendirme çalışmalarının yapılmasının önemli olduğu düşünülmektedir