ABD piyasasında 2000’li yıllardan itibaren SPACs (special purpose acquisition companies: özel amaçlı satın alma şirketleri) adıyla varlığı sürdüren ve Türk Hukuku’na 2013 yılında yayımlanan II-23.1 sayılı Tebliğ ile ilk kez giren birleşme amaçlı ortaklıklar, yeni bir yatırım aracı olarak nitelendirilebilir. Son birkaç yılda ABD piyasasında tüm halka arzların yarısından daha fazlasının bu tür ortaklıklarca yapıldığı görülmüş olmakla birlikte bu dönem özellikle medyada bu şirketlerin niteliğine işaret ederek ‘Açık Çek Patlaması’ (Blank Check Boom) olarak adlandırılmıştır. Nitekim Türk hukukunda birleşme amaçlı ortaklıklar olarak düzenlenen bu ortaklıklar, yatırımcılarının kendisine birleşmek için şirket bulmak amacıyla adeta açık çek verdiklerini vurgulamak üzere açık çek ortaklıklar (blank check companies) ve hiçbir ticari faaliyeti veya varlığı olmamasını vurgulamak üzere ise kabuk ortaklıklar (shell companies) gibi çeşitli isimlerle de anılmaktadır. Kendine ait hiçbir ticari faaliyeti olmayan birleşme amaçlı ortaklıklar, halka açık olmayan ve aktif olarak ticari faaliyette bulunan ve hedef ortaklık olarak adlandırılan başka bir şirketle birleşmek üzere halka arz yoluyla kurulurlar. Bu süreç, kendi içinde bazı riskler barındırmaktadır. Öncelikle halka açık olmayan ortaklıkların, halka açılmaya ilişkin sermaye piyasası düzenlemelerine uyumun oldukça zor olduğu düşüncesiyle ve bu düzenlemeleri bypass etme sonucunu doğuracak şekilde bir birleşme amaçlı ortaklık ile birleşmek istemektedir. Dolayısıyla birleşme işleminin, halka arz işlemlerine nazaran daha kolay olması ve hedef ortaklığın daha erken bir zamanda halka açık ortaklık olması imkanını hedef ortaklıkların birleşme amaçlı ortaklıklar ile birleşme talebini artırmaktadır. Bir halka arzın başarılı olmama riski, bu tür ortaklıklarla birleştiklerinde ortadan kalkacak ve küçük bir ortaklık olan hedef ortaklığa nakit akışının sağlanmasını garantiye alacaktır. Diğer taraftan birleşme amaçlı ortaklıklar, halka arz esnasında hazırladığı izahnamesinde önceden belirlenmiş bir süre içinde ve yatırım stratejisi doğrultusunda bir hedef ortaklık bularak birleşmek durumundadır. Ancak süre sonunda birleşmenin gerçekleşmemesi halinde halka arzdan elde edilen gelirin %90’ının kurucular dışındaki ortaklara geri verilmesi söz konusu olacaktır. Haliyle hukuki varlığını sürdürmek isteyen bu ortaklıkların yöneticilerinin, hedef ortaklığı belirlerken ne kadar özenli davranacakları belirsizdir. Birleşme amaçlı ortaklıkların, hedef ortakları belirlemesi, birleşme sürecinin başlaması ve birleşmenin gerçeklemesi durumlarında, gerek kabuk şirket olmaları gerekse de sadece birleşme amacıyla kurulmaları dolayısıyla karşılaşabilecekleri bazı sorunların olduğu tartışmasızdır. Bu doğrultuda yukarıda örnekleme yoluyla gösterildiği üzere bu sorunlar karşısında, Türk sermaye piyasası mevzuatında ilgili hususların nasıl düzenlendiği ve düzenlemelerin nasıl uygulanacağının ortaya koyulması gerekir.