İçinde bulunduğumuz bu tarihi süreçte, COVID-19 pandemisi gündelik hayata dair pratiklerimizi oldukça derinden etkilemiş, gelecekte ise birçok alanda uzun vadede önemli yapısal değişikliklere yol açacağının emarelerini vermiştir. Şimdiye ve geleceğe dair bilinmezliklerin galebe çaldığı, insan olmanın tabi bir neticesi olan hazırlıksız yakalanmayı tecrübe ettiğimiz, takip edilen sosyal, ekonomik, mimari, vb. yaşam tarzlarının küresel ölçekte tehdit edildiği bu dönemde sanata, bilhassa edebiyata dönülmesi üzerinde durulması gereken bir konudur. En geniş ifadeyle toplumsal olayların birey üzerindeki etkilerini çeşitli açılardan ele alan edebiyat; geçmişte olduğu gibi yaşamakta olduğumuz pandemi sürecinde de bizlere hızla değişen bir ortamda tanıdık bir alan, başımıza gelenlere dair sorular sorarak alternatif projeksiyonlarda bulunmamıza olanak sağlayan önemli bir faaliyete tekabül eder. Bu bakımdan edebiyat bir haritacılık faaliyeti olarak ele alınabilir. Birtakım edebi eserler her ne kadar geçmişte yaşanılan salgınlara ve genel olarak kriz anlarına dair insanların tepkilerine yönelik önemli ipuçları verse de COVID-19 pandemisi geniş bir mekân ve zaman dilimine yayılmış, küresel ölçekli, oldukça girift ve yıkım gücü yüksek uzun soluklu bir süreç ve risk olarak ele alınmalı; bu doğrultuda politikalar ve planlar geliştirilmelidir. Bu bağlamda, Carolyn See’nin yaşanıp bitivermiş bir felaketten daha ziyade mahiyeti tam olarak bilinmeyen bir felaketin özellikle devlet ve medya tarafından öngörülmesini konu edinen There Will Never Be Another You isimli romanı tahlil edilecek, eserde değinilen ve içinde bulunduğumuz pandemi sürecini etraflı bir şekilde yorumlanmasında katkıda bulunacak hususlar ortaya konulacaktır.